Op een laboratorium op Long Island worden honden blootgesteld aan radioactieve straling, met onvoorziene gevolgen die door de tijd heen resoneren. Wanneer één hond ontsnapt en muteert, ontstaat een reeks scènes die schijnbaar losstaande personages verbindt: een Noorse wetenschapper en zijn echtgenote, een verzorger die de honden begraaft, een jonge kunstfotograaf, en de wraakgodin Athene.
Landschap met radioactieve honden, geïnspireerd op episoden uit Hjorts familiegeschiedenis, is een poging om niet-menselijke perspectieven een plek te geven op het toneel. Met poëtische, rauwe taal en een koor van stemmen creëert hij een indringende voorstelling over de ondraaglijke consequenties van menselijk handelen. Het stelt confronterende vragen over wetenschappelijke ethiek, macht, en collectieve verantwoordelijkheid. Wie betaalt uiteindelijk de prijs voor vooruitgang? En wie spreekt namens degenen die geen stem hebben?
